ای مردم نکن دیده؛ بر آنچه که خشکیدهیا بر سر آن جاهل؛ کز دُرّ جهان چیدهای گوش نیوشا باش؛از ورد خدایی هاتا ترس شب تاریک؛ از ورد تو پرّیده...شمع
